Zamiatacz ulic.

"Kiedy zamiatacz ulic sprzątał co tydzień przed jej domem, kobieta wychodziła do niego, dawała mu szklankę lemoniady i kawałeczek ciasta. Był miłym, starszym człowiekiem, dziękował uprzejmie i znów powracał do swojej pracy.
 Pewnego wieczoru zadzwonił dzwonek. W ręku trzymał bukiecik kwiatów i pudełeczko czekoladek. Wydawał się być trochę stremowany, gdy mówił do kobiety:
 - Proszę to przyjąć, droga pani, w podzięce za pani życzliwość.
 - Ależ to całkiem niepotrzebne – powiedziała kobieta trochę zażenowana. – Szklanka lemoniady to przecież drobiazg.
 - Możliwe, że to niewiele, ale o wiele więcej, niż zrobili inni."

 Norbert Lechleitner