Stos cegieł

Pewnego razu człowiek bez ręki zapukał do domu pewnej kobiety.
- Proszę, kobieto, daj mi trochę pieniędzy, - powiedział.
- Dlaczego mam dać ci pieniądze?
- Przecież widzisz, że jestem kaleką, nie mam ręki.
- Dobrze. Mam tu na podwórzu stos cegieł, które trzeba przenieść.
- Jak mam je przenieść? Przecież nie mam ręki!
Kobieta schowała jedną rękę za plecy, podeszła do stosu cegieł, wzięła cegłę i przeniosła ją na drugi koniec podwórza. Pokazała człowiekowi, jak można to zrobić.
Człowiek przenosił cegły przez cały dzień, aż wykonał powierzone mu zadanie, a kobieta zapłaciła za jego pracę.
Minęło kilka lat i do jej domu zapukał ponownie jakiś człowiek. Na progu stał elegancki mężczyzna, który wręczył jej plik banknotów.
- Weź, proszę. To są twoje pieniądze. Wiele lat temu podarowałaś mi pewność siebie i wiarę we własne siły.
Kobieta dopiero teraz zauważyła, że jej gość nie ma jednej ręki. Uśmiechnęła się i powiedziała:
- Daj te pieniądze komuś, kto nie ma żadnej ręki.