Prawdziwa historia Rockyego

W roku 1974 Sylvester Stallone był załamanym, zniechęconym
aktorem i scenarzystą. Kiedyś, obserwując mecz bokserski,
zainspirował się kompletnie nieznanym bokserem, który „wytrzymał” z wielkim
Mohammedem Alim. 
Popędził do domu i w trzydniowej erupcji sił twórczych napisał pierwszy szkic
scenariusza zatytułowanego Rocky. 
Mając przy duszy ostatnie 106 dolarów, Stallone przedstawił scenariusz swemu
agentowi. Wytwórnia zaproponowała 20 tysięcy dolarów: główną rolę w filmie
miał odtwarzad Ryan O’Neal lub Burt Reynolds. Stallone był podekscytowany tą
ofertą, lecz sam chciał zagrad główną rolę. Zaproponował, że zagra za darmo.
Powiedziano mu: „W Hollywood tego się nie robi”. Stallone odrzucił więc ofertę,
chod rozpaczliwie potrzebował pieniędzy. 
Potem zaproponowano mu 80 tysięcy dolarów pod warunkiem, że nie zagra w
filmie. Znów odmówił. 
Powiedziano mu, że rolą zainteresował się Robert Redford, wobec czego mogą
mu zapłacid za scenariusz 200 tysięcy dolarów. Odmówił.
Podniesiono ofertę do 300 tysięcy dolarów. Odpowiedział, że nie chciałby przez
całe dalsze życie zastanawiad się, „co by było, gdyby…”.
Zaproponowano 330 tysięcy dolarów. Powiedział, że raczej wolałby, żeby filmu
w ogóle nigdy nie nakręcono, niż żeby nie miał w nim grad głównej roli.
Wytwórnia zgodziła się wreszcie, żeby zagrał główną rolę. Zapłaciła mu 20
tysięcy dolarów za scenariusz plus minimalne wynagrodzenie aktorskie – 340
dolarów za tydzieo. Po potrąceniu kosztów, prowizji agenta i podatków, zarobił
na czysto 6 tysięcy zamiast 330 tysięcy dolarów.
W roku 1976 Stallone uzyskał nominację do Oscara dla najlepszego aktora.
Rocky zdobył trzy statuetki: za najlepszy film, reżyserię i montaż. Seria filmów z
Rockym przyniosła jak dotąd niemal 1 miliard dolarów, czyniąc z Sylvestra
Stallone międzynarodową gwiazdę filmu.
Kieruj się intuicją. Nigdy się nie poddawaj.