O zaletach bezużyteczności.

Lao Tzu podróżował ze swoimi uczniami. Weszli do lasu, gdzie drwale ścinali drzewa. Prawie cały las był ścięty, z wyjątkiem jednego, wielkiego drzewa z tysiącami konarów. Było tak ogromne, że tysiąc ludzi mogłoby usiąść w jego cieniu. Lao Tzu poprosił uczniów, aby poszli i zapytali drwali, dlaczego to drzewo nie zostało ścięte, skoro wycięto cały las.
Uczniowie poszli i zapytali drwali:
- Dlaczego nie ścięliście tego drzewa?
- To drzewo jest całkiem bezużyteczne – odpowiedzieli drwale. W każdym konarze ma tyle sęków, że nic nie można z niego zrobić. Nic w nim nie jest proste. Nie można z niego zrobić słupów, ani mebli. To drzewo jest zupełnie bezużyteczne, to jest przyczyna.
Uczniowie wrócili. Lao Tzu zaśmiał się i rzekł:
- Bądź jak to drzewo. Jeśli chcesz przeżyć w tym świecie, bądź jak to drzewo, całkiem bezużyteczny, a nikt cię nie skrzywdzi. Jeśli będziesz prosty, zetną cię, staniesz się meblem w czyimś domu. Jeśli będziesz piękny sprzedadzą cię na targu, staniesz się towarem. Bądź jak to drzewo, całkiem bezużyteczny, a wyrośniesz wielki, rozłożysty, tysiące ludzi znajdzie cień przy tobie. Więc żyj i ciesz się, zapomnij o przydatności. Pozostań wierny sobie.